Rejestracja znaku towarowego w Unii Europejskiej – opłaty urzędowe

Jakiś czas temu poruszyliśmy kwestię opłat urzędowych za zgłoszenie znaku towarowego w Polsce. W tym tekście dowiecie się jak sprawa ta wygląda w przypadku ochrony Waszej marki za pomocą rejestracji w Urzędzie Unii Europejskiej do spraw Własności Intelektualnej (EUIPO).

EUIPO – co to takiego?

W pierwszej kolejności warto jednak wyjaśnić, jak funkcjonuje instytucja kryjąca się za skrótem EUIPO. System ochrony znaków towarowych w Unii Europejskiej składa się bowiem z dwóch filarów, co może rodzić pewne wątpliwości. Przykładowo, często spotykamy się z pytaniem, czy znak zgłoszony w EUIPO będzie chroniony również na terytorium Polski. Nierzadko nasi klienci chcą również zgłaszać swój znak towarowy równocześnie w Polsce i w Unii Europejskiej. W praktyce mija się to z celem i skutkowałoby by jedynie niepotrzebnym mnożeniem kosztów. EUIPO jest bowiem instytucją, która pozwala na rejestrację znaku towarowego i jego ochronę we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej, w tym oczywiście również i w Polsce. Dużym plusem EUIPO jest też niski poziom biurokracji, wymiana całej korespondencji drogą elektroniczną oraz krótki czas procedowania zgłoszeń. Zwykle od momentu zgłoszenia znaku do chwili formalnej jego rejestracji mija nie więcej niż 5 miesięcy.

EUIPO nie zastępuje krajowych urzędów patentowych, a jedynie je uzupełnia. Jeśli ktoś chce chronić swój znak wyłącznie w jednym lub kilku poszczególnych państwach członkowskich Unii Europejskiej, to nic nie stoi temu na przeszkodzie. Trzeba bowiem pamiętać, że ochrona oferowana przez EUIPO funkcjonuje na zasadzie „wszystko albo nic”. Nie ma zatem możliwości wskazania w zgłoszeniu wyłącznie niektórych państw tworzących Unię Europejską i zawsze obejmuje ono automatycznie obszar całej Wspólnoty.

Pora płacić

Życie każdego dnia dostarcza nam kolejnych dowodów na prawdziwość tezy, iż nie ma nic za darmo. Rejestracja znaku towarowego w EUIPO nie stanowi w tej materii żadnego wyjątku. Urząd nie pochyli się nad naszym zgłoszeniem, dopóki nie uiścimy stosownej opłaty urzędowej w pełnej wysokości. Ponieważ mamy do czynienia z instytucją unijną, stawki opłaty wyrażone są w euro. I tak, za pierwszą klasę przyjdzie nam zapłacić 850 euro. Przy drugiej klasie opłata obniża się radykalnie i wynosi tylko 50 euro, by następnie ponownie urosnąć i licząc od trzeciej ustabilizować się na poziomie 150 euro za klasę.

Innymi słowy, jeśli nasze zgłoszenie obejmuje dwie klasy, to wówczas zapłacimy łącznie 900 euro tytułem opłaty urzędowej. Przy trzech klasach będzie to 1050 euro, przy czterech 1200 euro i dalej o 150 euro więcej wraz z każdą kolejną klasą. Ponieważ klasyfikacja nicejska liczy sobie łącznie 45 klas, to maksymalna kwota jaką możemy uiścić z tego tytułu, wyniesie 7350 euro. Zgłoszenia obejmujące wszystkie klasy trafiają się bardzo rzadko.

Struktura opłat urzędowych za zgłoszenie znaku towarowego, w której opłata za druga klasę jest inna niż za pozostałe, stanowi ewenement na skalę światową. Warto jednak pamiętać o tej osobliwości europejskiego systemu ochrony znaków towarowych. W praktyce bowiem bardzo małym kosztem możemy rozszerzyć sobie zakres ochrony na dodatkową klasę. Ma to niebagatelne znaczenie w przypadku produktów, które z uwagi na swoje właściwości mogą wymagać rejestracji w dwóch klasach równocześnie. Dobrym przykładem jest tutaj oprogramowanie, które zasadniczo przynależy do klasy 9, jednak w sytuacji, w której dostęp do niego oferowany jest online (tak zwane software as a service, w skrócie SaaS), co ma miejsce coraz częściej, wówczas właściwą jest klasa 42. Podmioty z branży IT bardzo często zatem rejestrują swoje znaki towarowe właśnie w tych dwóch klasach. Podobnych przykładów jest jednak więcej i obejmują one również szereg „tradycyjnych” towarów.

Drogo, ale…

Kwota 850 euro za zgłoszenie znaku w jednej klasie może się wydawać zaporowa, szczególnie dla właścicieli małych przedsiębiorstw lub osób stawiających pierwsze biznesowe kroki. Opłata ta jest istotnie dość wysoka w porównaniu z analogicznymi, jakie trzeba uiścić w przypadku rejestracji znaku towarowego np. w Polsce, innych państwa członkowskich czy nawet Stanach Zjednoczonych. Z drugiej jednak strony nie można zapominać, iż EUIPO nie pobiera żadnych dodatkowych opłat, np. za rejestrację czy publikację. Co więcej, uiszczając tę opłatę, otwieramy sobie drogę do ochrony naszej marki we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej, które razem stanowią rynek liczący sobie blisko pół miliarda potencjalnych konsumentów. Co więcej, opłaty za drugą i kolejne klasy nie odbiegają już od światowych standardów w tej materii, a wręcz wypadają konkurencyjnie na ich tle. Im więcej klas obejmuje nasze zgłoszenie, tym niższa będzie średnia kwota opłaty urzędowej przypadająca na każdą z nich.